Powrót do............

 Powoli wracam do normalności, trzeba jakoś poukładać to życie i cały mój świat. 
Zawsze pamiętam o jednej maksymie: Nig­dy nie za­pomi­naj naj­piękniej­szych dni twojego życia! Wra­caj do nich, ilek­roć w twoim życiu wszys­tko zaczy­na się walić. 

Więc do dzieła powspominam sobie i pokarzę wam co zrobiłam kiedyś tam: 

  

Z serii podkładki :)

Moje ulubione przecierane z dziką różą i napisami 

Podkładka filmowa dla miłośników  Audrey Hepburn

Podkładki  ze spękaniami takie trochę postarzane.

 

 
Dziękuję  Wam bardzo za to, że czytacie moje posty i  komentujecie te moje wywody w których zastawiam cząstkę mojej duszy . Bardzo mnie  cieszy, że  jesteście :))
Życie w dzisiejszych czasach jest trochę zagonione i zwariowane, wszyscy za czymś gonią, gdzieś się spieszą. Tu na blogu czas ma trochę inne znaczenie, żeby skomentować post koleżanki z bloga trzeba go uważnie przeczytać i wy to potraficie mimo swoich zajęć i chwała wam za to :))
Kurcze znowu się strasznie rozpisałam, ale jak już może zauważyłyście ja nie umiem krótko.

 Zostawiam was z tą myślą, którą znalazłam w internecie i strasznie mi się spodobała pa :)

Życie jest jak bu­tel­ki, które roz­wa­laliśmy o ściany. Nie można ich skleić z pow­ro­tem, ale jest jeszcze szan­sa dla każde­go z nas, że przyj­dzie ktoś, kto ułoży z nich witraże.

Pozdrawiam serdecznie i deszczowo Monika :)