Serce krok po kroku.........

Moje serce na wyzwanie u Danusi, a więc wytyczne były takie ma być 3d i nie czerwone ewentualnie maleńka ilość czerwonego. W sumie to nie obchodzę walentynek nie moja bajka bo sądzę, że miłość należny okazywać co dziennie w każdej sekundzie naszego życia drobnymi uczynkami i dobrym słowem. Jednak to tylko moje skromne zdanie i ma się nijak do całego biznesu około walentynkowego. A zatem jak się bawić to się bawić "spodnie sprzedać frak zastawić" Chociaż to tylko zabawa to jednak wolałabym aby moja praca nie poszła na marne a robić coś, żeby tylko zrobić to mi się nie uśmiecha. Miałam w planie zrobić ramkę z masy solnej w kształcie serca jednak Ewcia mnie uprzedziła i nie chciałam się dublować. Trzeba było wymyślić coś innego tak więc, zmieniłam całkowicie koncepcję i powstało takie cudo, które stoi na parapecie i przywołuje wiosnę. Zapraszam do oglądania i komentowania, zaznaczam jest to moje pierwsze drzewko jakie zrobiłam.
Może jednak zacznę od początku, najpierw uszyłam serce z materiału i wypełniłam je otuliną, żeby nabrało kształtu.

 W serce wetknęłam patyk, okręciłam go sznurkiem do wędlin dlatego jest biały. Trzeba było czymś wypełnić doniczkę a więc w ruch poszedł styropian, miałam tylko twardy nie bardzo chciał się uformować. Nożem ścięłam do wymiaru doniczki a w środku szydełkiem wydłubałam miejsce na drugi koniec patyka.

Tak przygotowane serce umieściłam w doniczce.

I przystąpiłam do ozdabiania najpierw na dół położyłam sznurkowa rafię z bukietów, nie miałam zielonej więc poszła żółta i nawet lepiej mi się podoba, bo nie odbiega od kolorystyki reszty drzewka.

A teraz przyszła kolej na górę tu już zaczęły się schody, ponieważ wymyśliłam sobie, że będą to kwiatuszki więc troszeczkę się ich na wycinałam. Szczerze się przyznam, że ich nie liczyłam, ale trochę ich jest. Kwiatki są w dwóch odcieniach żółtego przypięte kolorowymi szpilkami.

 Czegoś mi tu brakowało? może czerwonego, kombinacji troszeczkę było jednak jak zwykle postawiałam na minimalizm i dodałam kolorową wstążkę i maleńka biedronkę, w końcu to na przywalanie wiosny:)

Całość prezentuje się tak i dumnie stoi na oknie w słońcu drzewko jest jeszcze piękniejsze.

Jeszcze tylko baner do zabawy i gotowe do wrzucenia Stefanowi na język mam nadzieję, że przełknie spokojnie w końcu pora obiadowa i coś mu się też należy:))

Miłej niedzieli wam życzę i do następnego Monika:))

" Miłość jest jak delikatny kwiat, należy ją pielęgnować co dziennie"